Blog Jacques Jullens

Waarheen Waarvoor… Ik hoorde bij Linda’s zomerweek “the road ahead” in een nieuwe versie gezongen door Wouter Hamel, wat ons thuis meteen even terug bracht naar het origineel van City to City. Dit was één van de nummers die op de crematie van mijn schoonvader Bert Nuijten werd gedraaid. We naderen alweer september en dan is het toch alweer 17 jaar geleden dat hij op de belachelijke jonge leeftijd van 52 jaar aan de gevolgen van kanker zijn laatste adem uitblies… Ik herinner mijn schoonvader als iemand die altijd met een grote grijns op zijn gezicht liep, en niet vies was van een gezellig biertje. Mensen die hem nog herinneren zullen altijd nog weten dat als je een biertje met hem dronk hij altijd met 2 flesjes uit de keuken kwam. Één flesje werd ontdaan van de dop voor op tafel, en het tweede flesje werd onder de tafel gezet. En die grijns was ook niet voor niets. Vreselijk veel lol had hij tijdens het boodschappen doen als er vervelende kinderen voor zijn voeten liepen. Conse

Wakker worden met een vreemde lucht… Het is vanmorgen rond 7 uur als ik mij nog een keer omdraai, maar ik eigenlijk ook half wakker word omdat ik moet niezen door een vreemde prikkel in mijn neus.  Bianca en ik waren vrijdagavond weer afgereisd naar ons chalet in Friesland, welke overigens te koop staat ivm andere plannen, om weer eens te genieten van en met elkaar in het prachtige Friesland. Ondanks dat het 20 augustus is, we het gevoel zouden moeten hebben van een prachtige zomer, doet het weer en de natuur ons toch anders vermoeden. Langs de Veluwe op de A28 richting Zwolle zien we de heide alweer prachtig paars kleuren, wat in mijn beleving toch best wel vroeg is. Daarentegen kreeg ik afgelopen week ook een foto te zien van iemand die alweer blauwe druifjes in de voortuin had staan, terwijl die juist toch ergens in februari of maart pas opkomen? Om te fotograferen breekt ook voor de vroege vogels onder de fotografen weer een mooie tijd aan. De luchtvochtigheid begint

Ik durf te wedden dat iedereen wel op z’n tijd in google zijn of haar eigen naam typt en dan vol verwachting kijkt waar je naam allemaal naar voren komt. Ik natuurlijk ook, zelfs in diverse variaties zoals alleen mijn achternaam of mijn voornaam invullen als Jack of Sjaak ipv Jacques. Je kunt dan de leukste dingen over jezelf of over je familienaam te weten komen, en soms met verbazing kijken op wat voor manier je naam is terechtgekomen in de database van wereld’s grootste zoekmachine. Vorige week vertelde ik al op mijn facebook dat onze zoon in Groningen is gaan studeren en nu vanuit zijn studentenwoning uitkijkt op het Noorderbad waar ik mijn eerste zwemlessen als klein kereltje heb gehad. Ook bijzonder dat hij nu op een plek woont, waar mijn moeder menig kilometer met mij heeft afgelegd in de wandelwagen. Maar goed ik dwaal weer eens af… Toen ik een jaar of zes was zijn wij vanuit de stad Groningen verhuisd naar Dokkum voor het werk van mijn vader. We gingen toen wonen aa

Vanavond spullen bij elkaar gepakt om morgen onze jongste van het gezin, Thijs, te helpen bij zijn volgende stap op weg naar volledige onafhankelijkheid en zelfstandigheid. Thijs heeft ervoor gekozen om na een geslaagde mbo-opleiding marketing en communicatie te gaan studeren aan de hanze hogeschool in Groningen om verder zijn kunsten op dit gebied te ontwikkelen op een hoger nivo met de studie commerciële economie. Hiervoor gaat hij dan ook het huis uit om zich in mijn geboortestad Groningen te vestigen als student… Ik weet nog heel goed dat ik rond 1 maart 1988 het ouderlijk huis verliet, niet om te gaan studeren, maar om te gaan dienen als dienstplichtig marechaussee voor onze toenmalige Koningin. Hoewel ik niet wist wat mij te wachten stond meldde ik mij die ochtend met veel positieve zin aan de poort van de Koning Willem III kazerne in Apeldoorn en werd toen verwezen naar de parkeerplaats en de ingang van de kazerne om mij aan te melden. Als de dag van gisteren weet ik mij