Waarheen Waarvoor…

Waarheen Waarvoor…

Ik hoorde bij Linda’s zomerweek “the road ahead” in een nieuwe versie gezongen door Wouter Hamel, wat ons thuis meteen even terug bracht naar het origineel van City to City. Dit was één van de nummers die op de crematie van mijn schoonvader Bert Nuijten werd gedraaid. We naderen alweer september en dan is het toch alweer 17 jaar geleden dat hij op de belachelijke jonge leeftijd van 52 jaar aan de gevolgen van kanker zijn laatste adem uitblies…

Ik herinner mijn schoonvader als iemand die altijd met een grote grijns op zijn gezicht liep, en niet vies was van een gezellig biertje. Mensen die hem nog herinneren zullen altijd nog weten dat als je een biertje met hem dronk hij altijd met 2 flesjes uit de keuken kwam. Één flesje werd ontdaan van de dop voor op tafel, en het tweede flesje werd onder de tafel gezet. En die grijns was ook niet voor niets. Vreselijk veel lol had hij tijdens het boodschappen doen als er vervelende kinderen voor zijn voeten liepen. Consequent stak hij dan altijd zijn voet uit om de vervelende jonge blagen met een voorzichtige tackle te vloeren. 

En dan hebben we nog het grapje in de hoofdstraat. Hier lag een tuinslag wat te sproeien voor een nieuwe bestrating, maar de verleiding om hier wat mee te doen was groot, en zo pakte hij deze slang om een keer snel het wandelende publiek te besproeien. 

Ook zijn muzieksmaak was vooral de wat meer stevige muziek. De lp’s van ZZ top en Status Quo staan nog steeds op mijn netvlies… Op de vraag of de smaak meer was richting The Beatles of The Rolling Stones laat zich dan natuurlijk ook wel raden :-)

“The road ahead” bij Linda bracht ons ook meteen weer bij het onderwerp wat dan meestal voor muziek gedraaid wordt tijdens begrafenissen. Even googelen brengt je dan bij verschillende uitvaartverzorgers die allemaal weer hun eigen top 10 hebben. Maar nummers als De Vlieger van André Hazes, De steen van Paul de Leeuw en Papa van Stef Bos scoren gemiddeld best hoog.

Toch is mij nu al meerdere keren overkomen dat wij muziek moesten uitkiezen voor onze naasten, en dat eigenlijk met eer en geweten hebben samengesteld. Mijn moeder was bijvoorbeeld nogal spiritueel ingesteld, en bij de vraag op haar sterfbed wat voor muziek ze bij haar uitvaart wilde horen, zei ze toch echt tegen mij dat ik mijn gevoel hierin moest volgen, haar smaak wel wist, en dat de keus die ik hierin zou maken meer dan goed zou zijn. Natuurlijk heb ik dat gedaan, en heb daar gelukkig altijd een prima gevoel aan overgehouden…

Gelukkig is er over de dood steeds minder taboe, en ik heb ik jaren geleden in mijn Itunes een playlist aangemaakt onder naam XXXJ met daarin muziek welke ik graag op mijn eigen uitvaart gedraaid wil hebben. In al die jaren pas ik die lijst soms wel wat aan door wat nummers toe te voegen, maar ook zeker weer wat weg te laten. Ook Bianca heeft inmiddels zo’n lijstje, ook in mijn Itunes, maar dan onder naam XXXB.

Waarheen Waarvoor van Mieke Telkamp was heel lang geleden een favoriet bij uitvaarten, maar zoals jullie kunnen begrijpen behoort dit niet echt tot mijn favorieten. Welke er wel in staan? Ik hou graag wat te raden over voor als het ooit zover zal komen, maar welke zeker niet zal ontbreken is Bad van U2 en dan liefst de live uitvoering tijdens live Aid in 1985, deze duurt tenminste ruim 11 minuten :-)

Goed weekend!









Reacties

Populaire posts van deze blog

Suikerbieten met LUV bij Waldolala...

Reünie Burgerschool Dokkum

Heb jij toevallig een geheime zender?